Szanowni Państwo serdecznie zapraszamy do nadsyłania tekstów do kolejnego numeru czasopisma „Władza sądzenia” (4/2014), którego redaktorami będą Ewa Migaczewska oraz członek naszej redakcji Marcin Kotras.
Termin nadsyłania: do 20 grudnia 2014 r.
Adres: wladzasadzenia@gmail.com
Rozważania o kulturze politycznej.
W czwartym numerze „Władzy Sądzenia” nie chcemy radykalnie odchodzić od tematu podjętego w poprzednim tomie, który dotyczył możliwości uprawiania polityki poza konfliktem. Tym razem chcemy zająć się polską kulturą polityczną. Kategoria ta definiowana jest w naukach społecznych w różny sposób. Część koncepcji koncentruje się na rozwiązaniach ustrojowo-instytucjonalnych. Część z kolei rozbudowuje opisy wzorów zachowań politycznych, obserwowanych między innymi w szeroko rozumianej partycypacji politycznej. Kulturę polityczną, za Marcinem Królem, można również potraktować jak zbiór utrwalonych zasad (mających swe źródło zarówno w prawie, jak i w tradycji) funkcjonujących w życiu publicznym. Czy możliwe jest dziś zatem stworzenie katalogu owych reguł, na których opierają się fundamenty naszej kultury politycznej? Jaki jest ich charakter, uniwersalny, czy partykularny? Czy o ich przestrzeganiu bądź łamaniu decyduje ich użyteczność dla stron związanych ze sobą relacjami władzy? Wreszcie należy zapytać o to, jakie ideologie dostarczają dziś języka, który potem służy do opisu świata tworząc tym samym ramy kultury symbolicznej, a w konsekwencji politycznej? Jeśli potraktujemy zatem język jako trwały kulturowy komponent polityki to istotne jest w takim razie jak za jego pomocą dochodzi do procesów legitymizowana władzy.
Zakładamy, że przyglądając się toczącym się w Polsce dyskursom politycznym i polityki możemy spróbować choć w części odpowiedzieć na postawione wyżej pytania. Zależy nam na tym, aby analizie poddane były nie tylko działania głównych aktorów politycznych (tych indywidualnych, i tych zbiorowych), ale również pozostałe grupy należące do elity symbolicznej naszego kraju: dziennikarze, reprezentanci świata akademii, duchowni, czy grupa umownie określana medialnymi celebrytami. Wiele wyjaśnić może analiza wzajemnych stosunków między pracodawcami a pracobiorcami, organizacjami pozarządowymi (tzw. III sektorem) a władzami i mieszkańcami miast, miedzy i uczestnikami sfery publicznej pozostającymi pod wpływem liberalnej bądź konserwatywnej ideologii, między materialistami i postmaterialistami.
Interesuje nas to, czy rozwiązania ustrojowe i instytucjonalne w Polsce umożliwiają wzrost politycznego zaangażowania obywateli. Innymi słowy, czy ich charakter jest inkluzyjny, czy ekskluzywny? Czy rację mają ci, którzy twierdzą że dziś w Polsce to w sporach o moralne pryncypia, a nie polityczne programy działania (w obszarze policy) powinniśmy poszukiwać przyczyn politycznej aktywności Polaków. Co można dziś powiedzieć o podziałach społecznych obserwowanych w Polsce? Czy mają one wpływ na instytucjonalizację systemu partyjnego, a jeśli tak to czy polskie partie polityczne mają dziś tzw. społeczną tożsamość i kogo tym samym reprezentują?
Czekamy na teksty, w których Autorki i Autorzy zdecydują się zmierzyć z postawionymi przez nas pytaniami. Ważne będą dla nas głosy zarówno te, które pozytywnie charakteryzują obecny stan kultury politycznej, jak i wypowiedzi zdecydowanie krytyczne. Liczymy, że uda nam się, używając Castellsowskiej metafory sieci, choć w części odpowiedzieć na pytanie kto dziś tworzy grupę programistów i łączników odpowiedzialnych za wprowadzanie kodów i instrukcji służących do sprawowania władzy w ramach sieci, kto decyduje o włączaniu i wyłączaniu poszczególnych elementów w sieć. Gdzie wreszcie należy poszukiwać tych, którzy zgodnie z regułą przeciwwładzy chcą redefiniować ów „materiał kulturowy” szukając innych, nieoczywistych i nie mainstreamowych formuł organizowania społeczeństwa. Nadsyłane teksty mogą mieć formę opracowań teoretycznych, empirycznych, raportów badawczych lub odnosić się do analizy konkretnych przypadków.
Numer otworzy dyskusja redakcyjna, gdzie tym razem strony oddamy nie akademikom, ale praktykom, działaczom, redaktorom i idealistom zaangażowanym w (świadomie bądź nie) w kształtowanie kultury politycznej w naszym kraju.
Redakcja „Władzy Sądzenia”